PİŞMANLIK

İnsan bazı şeyler için gerçekten pişan oluyo hani. Demek istediğim şu ki dayanamıyorum diye bişey yapıp pişman olanlar çok. Mesela benim bi arkadaşım var . 14 yaşında bi kız. Babası bu 10 yaşındayken borşç yüzünden kendini asıyo. Abisi bide annesiyle kalıyo. Annesi bidon kağıt toplayarak geindirmeye çalışıyo bunları. Bu da okuldan eve gelnce ödev yapmaya vakit bulamıyo evi topluyo yemek yapıyo. Abisi desen kızı sürekli dövüyo . Uyuşturucu bağımlısı zaten. Kız yemek yapmayı cok bilmiyo yapamadıgında annesi dövüyo. Okulda herkez dışlıyo bunu senin annen çöpcü abin uyuşturucu bagımlısı diye. Kız tecavüze uğruyodu son anda kurtuldu be. Bende dışladım zamanında şuan cok pişnanım. Neyse konu şu ki bu kız kendine en ufak bi zarar vermedi. Faça çekmedi . İntihara kalkışmadı. Çok büyük bi başarı bence bu yani . Ama ben aynada kendime baktıkça utanıyorum. 7 ay önce 1 buçuk yıllık sevgilimden ayrıldım. O beni seviyodu bende onu. Zaman la unutmaya başladı o. Arkamdan konuşup duruyodu. Canım yanıyodu. 2 kez intihar etmeye kaktım. Kollarım boydan façalarla dolu. O kız bunca şeye ragmen bişey yapmadı ama ben en ufak şeyde hayata pes dedim. En büyük pişmanlığımda budur. İsim vermiycem çünkü ilk defa burda itiraf ediyorum.